Safranbolu Belediye Meclisi’ne, zamanın Belediye Başkanı Kızıltan ULUKAVAK, İmar Yönetmeliği’ne, Safranbolu’da mahalleler halinde, sokaklar boyunca sıralanmış, sivil mimarlık örneği evlerin onarımının ve onarımda kullanılacak malzemenin çevreyle uyumlu olmasını ve mevcut mimarlık dokusunu ve görünümünü bozmamasını;  ayrıca bu konuda Belediyede oluşturulacak üç kişiden oluşan teknik bir kurulun onayının alınmasını zorunlu kılan birkaç maddenin eklenmesi önerisinde bulunur.

12 Haziran 1975 tarihli toplantıda bu öneri, Belediye Meclisi’nce, her siyasal partiden üyelerin oybirliğiyle uygun görülür ve alınan karar, yürürlükteki kurallar gereği İmar ve İskan Bakanlığı’nın onayına sunulur.

Ancak Bakanlık, bu kararı onaylamaz;  Belediye Başkanı, onaylanmama nedenini sorduğunda, Bakanlığın İmar Planlama Genel Müdürü, “Eskiye  rağbet  olsa, Bit Pazarı’na nur yağardı” der. O yıllarda, tarihsel kent  dokusunun  korunması gündemde değildir; sadece tarih, sanat, kültür ve mimarlık çevrelerinin bir özlemidir.

İmar ve İskan Bakanlığı onaylamasa da, Safranbolu Belediye Meclisi’nin 12 Haziran 1975 tarihli kararı, mimarlık değerlerinin korunması yolunda, uygulamaya ilişkin ülkemizde alınmış ilk karardır. Dolayısıyla Safranbolu yerel yönetimine onur kazandıran nitelikte, tarihsel bir belgedir. Bu belge, tarihsel çevrenin korunması konusunda, Safranbolu yerel yönetimin, “eski’yi, sadece bit pazarında görmek isteyen”  ilgili Bakanlığın çok önünde olduğunun da ilginç bir göstergesidir

Bakanlığın olumsuz tavrına karşılık, Safranbolu Belediyesi’nin İstanbul Teknik Üniversitesi Mimarlık Fakültesi’yle kurduğu ilişkiler sonucu Safranbolu’da düzenlenen  kültürel etkinliklerle, Safranbolu’nun korunması, kısa bir sürede ülke gündemine taşınır. Gayrimenkul Eski Eserler ve Anıtlar Yüksek Kurulu’nun,  Ekim/1976’da aldığı kararla Safranbolu “Kentsel Sit” alanı olur. Şehir (çarşı) kesimindeki tarihsel mimarlık değerlerinin ve Bağlar kesiminde de yeşil dokunun korunması yasal ilke ve kurallara bağlanır.

“Eskiye rağbet olmaz, bit pazarı’na nur yağmaz” denilse de, koruma olayında Safranbolu yerel yönetiminin 12 Haziran 1975’te gösterdiği duyarlılık, ileriki yıllarda hem Dünyanın ilgi odağı olmasını sağlayarak, Safranbolu’ya olan rağbeti, olağanüstü artırır ve hem de, nur yağdıramasa da, kente ekonomik, sosyal ve kültürel olanaklar  yağmasına neden olur.

Safranbolu Belediye Meclisi’ nin tarihi kararını oluşturan Belediye Meclisi Başkan ve Üyeleri :

Kızıltan Ulukavak (Belediye Başkanı, Hasan Akgül (*), Tuncay Altuğ (*) , Vasfi Büberoğlu (*), Mehmet Çuhadar  (*), Emin Dizdar (*), Hüsnü Dizdar,

Nurettin Ergül, Mustafa Erke (*) , Orhan Gökmen, Erhan N.

İnegöllü (*), i. Hakkı Kaplan (*), Muzaffer Korur, Şahin Özalpgil (*), Necati Sağlam, Hasan Tavşancı (*), Ali Tombak (*), Hikmet F. Turgut (*), Ali Yıldırım (*), Mehmet Yiğit (*), M. Hulusi Zeren (*)

Aramızdan ayrılanlara (*), Allahtan rahmet, yaşamlarını sürdürenlere en içten duygularımızla sağlık ve mutluluklar diliyorum.

Varolsunlar, Safranbolu tarihinde çok değerli bir kazanıma öncü

 oldukları için…

Bugün Cıngıılıoğlu Sanat Galerisinde fotoğraf sanatcısı İsmet Z. Saraçoğlu nun ‘’ Korumanın 40.Yılında Safranbolu’’  konulu sergisi var. Saat: 17.00 deki açılışa Safranbolu Kültür ve Turizm Vakfı olarak bekliyoruz efendim.